Buiten de VS leeft het idee dat vrijwel iedereen hier met overgewicht kampt. Films en documentaires laten Amerikanen zien die leven op fast food en alleen nog in joggingbroeken passen. Maar net als op zoveel andere vlakken is New York ook in dit opzicht anders. Iemand die hier woont is “New Yorker” en niet zozeer Amerikaan. Je ziet hier niet alleen een enorm scala aan nationaliteiten, maar ook op het gebied van fysieke verschijning – en modegevoel – kun je het zo gek niet bedenken of je komt het tegen. Te dikke mensen zijn er hier absoluut genoeg. Een paar blocks bij mij vandaan, waar je in hartje Harlem terechtkomt, zie je ze op elke hoek van de straat. Wat bevestigt dat het probleem alles met klasse en inkomen te maken heeft. Maar in andere delen van New York is het straatbeeld volledig anders.
Toch is New York in het geheel niet de ideale plek om te vasten. Want waar je ook komt, eten is overal. In de twee minuten die ik naar Law School moet lopen kom ik al een 24-uurs deli en een koffie/bagel/donut kar tegen. Op andere plaatsen in de stad is het nog veel erger en vliegen allerlei verschillende etensluchten je letterlijk om de oren. Consumeer! Eet!
Niettemin is vasten het proberen waard. Want waar eten dan misschien heel aanwezig is hier – religie is dat ook. De kerk hier om de hoek wordt sinds enkele dagen opgesierd door een groot spandoek met “Lent 2010,” en om mij heen vind ik meerdere enthousiastelingen.
En ja, ik heb ook carnaval gevierd. Al met al een goede gelegenheid dus om een aantal hier aangeleerde gewoonten de komende weken weer af te leren. Niet meer naar de dagelijke free coffee and cookies-sessie, geen yoghurt-pretzels en blueberry scones meer voor mij. Maar wanneer in maart mijn ouders en vriendinnen langskomen, hoe kan ik ze dan de Magnolia Bakery laten zien zonder zelf ook voor een superzoete pastelkleurige cupcake te zwichten?
Afgelopen woensdag werd er in het kader van de serie “Careers in Law Teaching” een lunchlezing georganiseerd over “writing.” Hopend op wat inspirerende woorden – leer mij beter schrijven! – kon ik die na het college Jurisprudence en voor Human Rights mooi even bijwonen. Tussen 40 pizza etende studenten werd ik er inderdaad een beetje wijzer.
Ik wist al dat schrijven iets is waar je altijd mee bezig moet zijn, al was het maar om te voorkomen dat bepaalde skills verloren gaan. Bloggen werd om die reden dan ook van harte aangeraden.. Verder werd bevestigd dat een ieder die van (academisch) schrijven houdt, ook een continue strijd met woorden en paragrafen lijkt te delen. Mijn strijd wordt nog eens vergroot doordat ik het niet kan laten zeer precies met taal om te gaan, maar ik dat wanneer ik schrijf in het Engels niet altijd lijk te kunnen doen.
Een minder groot vocabulaire, maar vooral ook een minder sterk taalgevoel zijn daar debet aan. Wat klinkt mooier en wat zegt echt wat ik bedoel? Mijn vraag hoe hiermee om te gaan werd echter in zeer positieve termen beantwoord. Bilingual zijn maakt iemand een betere schrijver. Bewust van het relatieve karakter van een bepaalde taal, vergroot dit de kans dat je woorden en uitdrukkingen niet zomaar voor lief neemt. Net als het thuis zijn in meerdere disciplines, zorgen ook verschillende “taalperspectieven” voor een meer doordacht eindresultaat.
Heel leuk en aardig, maar het probleem is nu juist dat ik mezelf nog lang niet bilingual vind. Niet wanneer het op serieus schrijven aankomt, in ieder geval. Heel veel lezen en proberen stijlen te imiteren is waarschijnlijk de enige oplossing.
Aan het eind van de lezing wees de spreker op een essay van George Orwell: Politics and the English language. Een aanrader voor iedereen die wat met taal en schrijven heeft. En voor iedereen die taalverval wil tegengaan. Al met al nog genoeg te leren:
(i) Never use a metaphor, simile, or other figure of speech which you are used to seeing in print.
(ii) Never us a long word where a short one will do.
(iii) If it is possible to cut a word out, always cut it out.
(iv) Never use the passive where you can use the active.
(v) Never use a foreign phrase, a scientific word, or a jargon word if you can think of an everyday English equivalent.
(vi) Break any of these rules sooner than say anything outright barbarous.
